In april 2014, over een aantal dagen alweer vijf jaar geleden, kwam Drägan Duma – Zij Die Hoort uit. In deze driedelige special vertel ik over het avontuur dat ik sindsdien met heel veel plezier beleef!

En hier is het allemaal mee begonnen; een laptop, een boekenserie en een veld…

Mijn trouwe netbook, zo vaak gebruikt dat de letters inmiddels van de toetsen zijn gesleten. Hierop heb ik Zij Die Hoort, Bondgenoten & Verraders en de eerste versie van Het Zwarte Kristal geschreven.

Tegenwoordig werk ik veel vaker achter de PC, maar soms maak ik nog steeds gebruik van mijn laptopje. Zeker op dagen dat het voor mij wat moeilijker is om op een bureaustoel te zitten. 

De boeken van Anne McCaffrey, De Drakenrijders van Pern, is mijn favoriete fantasy serie. In deze boeken las ik voor het eerst over een bijzondere connectie tussen mens en draak in plaats van dat de machtige, mythische wezens waar ik zo van hou worden afgeschilderd als monsterlijke schatbewakers. Door Anne is mijn liefde voor draken in alle hevigheid opgelaaid en heb ik besloten dat mijn eerste boek ook over draken zou moeten gaan.

Het voetbalveld in de buurt van waar ik woon, het veld waar ik naar zat te staren toen ik het eerste idee voor Drägan Duma kreeg: ‘Stel nou dat er op dat veld een draak landt die mij meeneemt naar een parallelle wereld?’ Inmiddels is er het één en ander verbouwd en kan ik niet meer op het veld kijken vanaf mijn woning. Er verandert natuurlijk nog weleens het een en ander in vijf jaar 😉

Dagdromen

Door dromen is de wereld van Drägan Duma ontstaan, al heette het toen nog geen Drägan Duma, maar Dragons Dawn. Daarover later meer.

Al vanaf dat ik heel klein was dagdroom ik graag. Ik gebruikte het voornamelijk als de verveling toesloeg of als ik ergens moest wachten. En nog steeds trouwens, het is een goede en fijne manier om de tijd te verdrijven. In het geval van Drägan Duma kwam er steeds een stukje bij en op een gegeven moment werd het verhaal zo groots dat mijn man vroeg of ik het niet eens uit moest werken. Ik zat toen al een tijdje ziek thuis en verveelde me te pletter. Schrijven doe ik al vanaf dat ik jong was en het leek me dan ook een goed idee. Ik kreeg een laptop, had ideeën in overvloed en ben gaan schrijven. Tijdens het uitwerken van het verhaal bleek al snel dat dit niet één boek zou worden maar een trilogie. Ik had weinig anders om handen en het schrijven ging dan ook vlot. Binnen drie maanden stond de eerste versie van Zij Die Hoort op digitaal papier.

Uitgeven

In eerste instantie was ik helemaal niet van plan om Zij Die Hoort uit te laten geven. Het feit dat er überhaupt Drägan Duma boeken bestaan hebben jullie volledig aan mijn man Danny te danken die mij heeft overgehaald om een uitgeverij te zoeken. Want dat is namelijk doodeng! Is het verhaal goed genoeg? Is alles wat ik van mezelf erin heb gestopt goed genoeg? Is er iemand die het zou willen lezen? Daar kom je alleen achter als je het probeert en dus heb ik uiteindelijk, met heel veel steun van Danny en mijn familie, de stoute schoenen aangetrokken en het manuscript naar een aantal uitgeverijen gestuurd. Dat resulteerde in één afwijzing en drie acceptaties, dat had ik nooit verwacht!

Uiteindelijk heb ik voor Celtica Publishing gekozen, omdat ik de naam onwijs tof vind en Rianne een heerlijk enthousiaste uitgever is. 🙂

Een stukje van de mail van Rianne toen ze me liet weten dat ze mijn manuscript wilde uitgeven. (klik om te vergroten)

Publicatie

Voordat het manuscript daadwerkelijk gepubliceerd wordt moet er echter nog wel het één en ander gebeuren. Er moet worden herschreven (blegh!), de foutjes moeten eruit worden gehaald, er moet een flaptekst worden verzonnen, een coverartiest moet de cover ontwerpen, het boek moet worden opgemaakt en je moet alvast beginnen met promotie rondom het boek. En oh ja! In het geval van Zij Die Hoort moest er ook nog een titel worden verzonnen!

De titel

Ik heb vaak nog geen idee wat de titel van een boek wordt als ik eraan werk. En dus sla ik het bestand op onder een zogenaamde werktitel, in dit geval was dat dus “Dragons Dawn”. (Ja, ik heb een voorkeur voor Engelstalige titels, hahaha) Maar een Engelse titel voor een Nederlands boek werkt verwarrend. Ook de subtitel, Rise of the Listener, was in het Engels. Er moest dus iets nieuws komen. Iets geheel nieuws, want “Opstanding van de Luisteraar” of zoiets klinkt natuurlijk voor geen meter. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een titel in de Oorspronkelijke Taal; Drägan Duma – Drakenvrede, met als subtitel Zij Die Hoort. Een leuk feitje; Rise of the Listener wordt nu alsnog gebruikt bij de Engelse vertaling waar momenteel aan wordt gewerkt!

Rianne en ik bij het tekenen van het eerste contract.

Cover ontwerp

Vanaf dat ik hoorde dat Zij Die Hoort werd uitgegeven had ik een plaatje in mijn hoofd voor de cover. Ik denk veel in beelden en dit drong zich iedere keer aan me op; Een groot drakenoog met in de reflectie het hoofdpersonage. Toen Rianne mij dus vroeg of ik zelf een idee had voor de cover riep ik dan ook volmondig “Ja!”

Een coverartiest is ontzettend belangrijk. Hoewel mensen vaak roepen: “Don’t judge a book by its cover” is dat natuurlijk wel iets dat gebeurt. De cover is het eerste wat je ziet van een boek (een soort visitekaartje) en als dat niet aantrekkelijk is wordt het boek negen van de tien keer teruggezet zonder dat de achterflaptekst ook maar wordt gelezen. Ik ben dan ook ontzettend blij met Dominik Broniek omdat hij prachtige covers ontwerpt die helemaal bij de boeken passen en waar we veel complimenten over krijgen.

Een van de eerste schetsen van de cover van Zij Die Hoort.

En het uiteindelijke resultaat zonder tekst.

Volgende week in deel 2 van The Road so far… kun je lezen over de eerste keer dat ik Zij Die Hoort in handen kreeg, de boekpresentatie en nog veel meer van wat ik heb meegemaakt sinds Zij Die Hoort is uitgekomen.

Liefs Patty