Toen ik begon met het schrijven van Zij Die Hoort had ik nooit gedacht dat het ooit een echt boek zou worden. Laat staan dat ik me kon voorstellen hoe het is om een schrijfster te zijn! Events, Meet & Greets, signeersessies, awards, het contact met lezers, ik vind het geweldig en het heeft me zeker ook een persoonlijke ontwikkeling door laten maken. (heb je deel 1 of deel 2 gemist dan kun je ze hier teruglezen: Deel 1, Deel 2)

Events

Al een aantal jaar voordat ik schrijfster werd ging ik met veel plezier naar Castlefest, een jaarlijks fantasy festival in Lisse. Ik vind het heerlijk om daar rond te struinen, kraampjes te bekijken (en leeg te kopen) en muziek te beluisteren. In 2013 liep ik met mijn oudste zus over de schrijversmarkt (we wisten toen al dat Zij Die Hoort uitgegeven zou worden) en mijn zus zei: ‘Volgend jaar sta jij hier ook als auteur!’ Op dat moment verklaarde ik haar voor gek want de schrijvers die daar stonden hadden het in mijn ogen al helemaal gemaakt. Ik bedoel, ze stonden daar met hun boeken op een schitterend festival echt schrijver te wezen! Ze signeerde boeken, lazen voor uit hun werk en gingen op de foto’s met lezers. Daar zag ik mezelf dus echt nog niet tussen staan…

Maar mijn zus kreeg gelijk! In 2014 stond ik voor het eerst op de schrijversmarkt, met een rood hoofd proberend weg te kruipen achter mijn boeken en een bloeddruk die iedere keer dat iemand iets tegen mij zei zo’n beetje door het dak van de tent schoot. Ook al waren er zeker de nodige voorbereiding aan vooraf gegaan, toen het eenmaal zover was moest ik toch echt even slikken.

Ballonnen opblazen voor de eerste keer Castlefest

Voor de eerste keer op een event signeren. Man, wat was ik zenuwachtig!

Tig signeersessies, fotoshoots, roadtrips en events later ben ik ook hieraan inmiddels een beetje gewend geraakt, hoewel het eerste event van het jaar me nog steeds de zenuwen bezorgd hahaha! Ik vind het nu geweldig om met mijn collega’s op Castlefest en andere events te staan en met lezers te praten over mijn boeken. Maar, net als met signeren, blijf ik het ontzettend bijzonder vinden.

Klik om te vergroten.

De Hebban Award

Tot mijn grote verbazing en vreugde kwam Zij Die Hoort op de shortlist van de Hebban Awards terecht en mocht ik in oktober 2014 naar het Thrillerfestival in Zoetermeer om daar met de andere genomineerden de prijsuitreiking bij te wonen. Ik was opnieuw bloednerveus!

De opzet was erg leuk; in een grote zaal met genomineerden en publiek werd er op een groot scherm boven een podium afgeteld naar de drie beste boeken. Mijn mond viel open toen de cover van Zij Die Hoort samen met twee andere boeken overbleef. Mijn man Danny riep tegen mij: ‘Je moet naar voren, het podium op!’ Ik schudde van “nee” en drukte me nog wat verder achterover in mijn stoel. Het podium op? Voor al die mensen? Mij niet gezien! Ik ben absoluut geen podiumbeest. Uiteindelijk, na wat zachte dwang van Danny, liep ik toch maar met knikkende knietjes naar de aangewezen plek op het podium. Daar kreeg ik een prachtig award voor de derde plaats in de categorie “Beste Fantasy boek van Nederland en Vlaanderen” terwijl collega’s Evi F. Verhasselt en Femke de Vos de negende en vierde plaats in de wacht sleepten. Nog een belevenis die ik nooit meer vergeet!

Lezers

Inmiddels hebben vele lezers al kennis gemaakt met Drägan Duma, zijn er zelfs een aantal die een mondje Oorspronkelijke Taal spreken en kom ik vaak mooie en leuke foto’s van mezelf en mijn boeken tegen op Social Media. Er is in de afgelopen vijf jaar heel veel veranderd. Zo heb ik inmiddels al vier boeken op mijn naam staan, meegewerkt aan een bundel met kerstverhalen, is er een hardcoverversie van Zij Die Hoort met prachtige illustraties uitgegeven en wordt er zelfs gewerkt aan een vertaling!

Nog steeds krijg ik leuke en lieve berichtjes en foto’s van lezers die genieten van de boeken en vragen wanneer er een nieuw verhaal komt. #draganduma

Ontwikkeling

Door alles wat ik heb meegemaakt sinds Zij Die Hoort bestaat ben ik veranderd. Voordat ik schrijfster werd moest ik helaas noodgedwongen stoppen met mijn werk als Remedial Teacher en had ik, door diverse dingen die mij zijn overkomen, moeite met dingen zoals sociale interactie en (zelf)vertrouwen. Aan mijn ziekten (HMS, Crohn) is helaas niets te doen, maar aan persoonlijke ontwikkeling natuurlijk wel! En schrijfster zijn is wat dat betreft een goede leerschool; ik word voortdurend uit mijn comfortzone gerukt.

Door alles wat er de afgelopen vijf jaar gebeurd is, heb ik mezelf kunnen ontwikkelen tot de vrouw die ik graag wil zijn. Ik heb angsten overwonnen door op events en podiums te staan en zelfs mee te werken aan een radioshow!

(HIER kun je de aflevering van Barts Boekenclub terugkijken waar ik te gast was en HIER vind je beelden van de radioshow van Books on Air. Deel 1 van 5)

Ook heb ik veel nieuwe mensen leren kennen, waaronder bloggers en collegaschrijvers, waar ik inmiddels ontzettend leuk contact heb. Dus ook op persoonlijk vlak is er behoorlijk wat verandert voor mij sinds vijf jaar geleden en ik kan niet wachten om te zien welke avonturen er nog meer in het verschiet liggen!

Bij deze wil ik ook even de tijd nemen om mijn man, familie en vrienden te bedanken voor hun steun en liefde. Zonder hen zou Drägan Duma nooit hebben bestaan.

En natuurlijk Rianne en Dominik, die ervoor hebben gezorgd dat Drägan Duma de wereld in is gekomen.

Als laatste wil ik jullie bedanken, lieve lezers. Want jullie maken de boeken tot wat ze zijn, brengen de karakters tot leven en zorgen dat de wereld van Drägan Duma blijft draaien!

Heel erg bedankt! ❤

Liefs, Patty